Half juni 2014 verscheen in verschillende media een artikel dat de arbeidsmarkt op slot zou zitten, aldus een uitspraak van Dick Koopman, directeur bij Yacht. Bedrijven willen graag hun personeel vervangen, zo blijkt uit hun onderzoek onder HR managers.

Interessant is dat er met enige regelmaat ook onderzoeken voorbij komen waaruit blijkt dat de medewerkers met alle liefde graag een andere baan aangaan, omdat ze „klaar zijn” bij (met) hun huidige werkgever.

Verstandshuwelijk
Ik zie veel overeenkomst met een verstandshuwelijk. We willen graag uit elkaar, maar dat doen we niet vanwege economische redenen. „Ons huis staat onder water, onverkoopbaar, en we kunnen de kosten  niet dragen als we nu scheiden. Dus we blijven in dezelfde woning wonen, maar wel gescheiden, en we zorgen ervoor om de sfeer maar enigszins dragelijk te houden dat we elkaar zo veel als mogelijk ontlopen. Het laatste wat we doen is investeren in onze relatie, want we zijn echt klaar met elkaar. We wachten gewoon op betere tijden”.

Zo las ik laatst een artikel met een pakkend citaat;
CFO tegen CEO; “wat gebeurt er wanneer we investeren in onze mensen en ze verlaten ons bedrijf?”
CEO tegen CFO; „wat gebeurt er wanneer we niet investeren in onze mensen en ze blijven bij ons bedrijf?”

(Nog) meer van hetzelfde
Nu de berichten rondom onze economische ontwikkeling zoetjes aan wat positiever gekleurd raken zijn we allen op onze hoede en speuren naar die gouden job bij dat geweldige bedrijf, en het bedrijf speurt naar die ‚gouden kandidaat’ die alles in zich heeft. En dan blijkt dat een overgroot deel van de bedrijven precies hetzelfde doen; de nieuwe medewerker moet precies voldoen aan een in Excel opgesteld functieprofiel, dit geeft nl. garantie voor succes, zo was dat vroeger nl. ook, toch…?

De vraag die ik daarbij stel; de medewerker die ‚vervangen’ moet worden, heeft die dan niet meer alles in zich en waar is dan zijn kennis en ervaring gebleven? Zomaar opgelost of weggespoeld? En hoe weet je nu zeker dat de kennis en ervaring van de ‚nieuwe medewerker’ wel de oplossing biedt?

Willen – kunnen
Wat ik in mijn praktijk en onderzoek zie is dat veelal de oorzaak van het probleem te vinden is op gebied van willen in plaats van kunnen. Met andere woorden, het is in de regel een motivationeel probleem in plaats van een vaardigheidsprobleem. Ondanks alle vaardigheidsopleidingen die er worden gegeven nemen prestaties onvoldoende of zelfs niet toe.

Jaarlijks worden er nog steeds miljarden Euro’s uitgegeven aan kennis en vaardigheidstrainingen… klaarblijkelijk zonder succes. Oh ja… weet u dat de nieuwe medewerker die u voornemens bent om aan te nemen ook bij dezelfde kennis en ervaringstraining is geweest waar uw huidige medewerker ook aan heeft deelgenomen…?

Oplossing is aandacht…
De oplossing is eenvoudiger dan we denken; aandacht voor het gewenste gedrag. En voor de duidelijkheid, de oplossing is gefundeerd op decennia lang wetenschappelijk onderzoek. Naast het duidelijk maken welk resultaat er geleverd dient te worden, is het van belang om ook het juiste (succesvolle) gedrag te specificeren. Wanneer we dat gedrag ‚waarnemen’ is het essentieel om dat gedrag dan aan te moedigen zodat dat gedrag vaker gaat voorkomen (kijk… hier ‚meer van hetzelfde doen’ heeft dus wel zin!).

Het mag duidelijk zijn; wanneer we samen leven en elkaar (volledig) negeren is de liefde snel over. Het laatste wat we dan doen is ‚hart voor de zaak hebben’, want waar doen we het dan voor?

Erik Overdick, Forward Company